• Weeral iemand anders in een witte jas?
• Hoe ver zit je nu in je opleiding?
• Sommige mensen verwarren een stagiair met een assistent. Kan je dat uitleggen?
• Hoe is het werk van de assistenten georganiseerd? Werk je steeds met dezelfde supervisor?
• Wanneer, hoe en waarom koos je voor dermatologie?
• Wat is je ervaring met EB? Denk je dat je ooit een echte EB-specialist kan of wil worden?

Weeral iemand anders in een witte jas?

Celine De Krock studeerde in 2019 af in de master Geneeskunde, en begon op 1 oktober te werken als specialist-in-opleiding tot dermatoloog.

Het toeval wil dat Celine op enkele foto’s staat van de fotoshoot voor ons jubileummagazine (2019) en dat ik haar later ontmoette tijdens een presentatie bij Rotaract Leuven, in verband met een actie voor de Warmste Week.

Ik had gemerkt dat het voor vele mensen niet duidelijk is hoe een opleiding tot dermatoloog precies verloopt en wat het werk van een “assistent” precies inhoudt. Patiënten vinden het soms raar of zelfs vervelend om weeral iemand anders te zien in een witte jas. Ik besloot Celine te interviewen om er meer over te weten te komen. 

Hoe ver zit je nu in je opleiding?

Vorig jaar studeerde ik af als Master in de geneeskunde, een opleiding die 6 jaar duurde.

Tijdens de laatste masterfase appliceerde ik voor de specialisatie dermatologie. Er waren 5 plaatsen beschikbaar.

Ik werkte enkele maanden als co-assistent en kon vervolgens effectief aan mijn vervolgopleiding (= specialisatie) beginnen, die 5 jaar zal duren.

Ik zit nu dus in mijn 1^ste specialisatiejaar en ik ben in dienst van UZ Leuven sinds 1 oktober 2019.

Sommige mensen verwarren een stagiair met een assistent. Kan je dat uitleggen?

Ik begrijp dat het niet altijd duidelijk is voor patiënten wat die verschillende “witte jassen” komen doen tijdens een raadpleging.

Tijdens mijn masterstudie deed ik verschillende stages om kennis te maken met de verschillende specialisatiedomeinen. Nu ben ik zelf basisarts en ik werk steeds onder supervisie van een supervisor. Ik let erop dat ik duidelijk zeg aan de mensen wie ik ben en dat ik onder supervisie werk.  Soms is het wel grappig. Na een gesprek vroeg een patiënt: “Wanneer komt de dokter?” Euh, dat ben ik!

Het is belangrijk om te weten dat het opleiden van specialisten nu eenmaal bij de opdrachten van een universitair ziekenhuis hoort. De aanwezigheid van assistenten op het EB-spreekuur bv. is in het belang van de patiënt, want de assistenten van nu zijn over enkele jaren de specialisten die zelf patiënten zullen behandelen.

Hoe is het werk van de assistenten georganiseerd? Werk je steeds met dezelfde supervisor?

Het is belangrijk dat we met alle aspecten van dermatologie in aanraking komen. Er zijn verschillende rotatieschema’s: zaalarts, algemene raadpleging, wondzorg, laser, extramuros enz. Wij assisteren verschillende supervisoren.

Naast de algemene dermatologie hebben zij elk ook een eigen “specialiteit”. Voor dr. Ifigenia Spanoudi is die specialiteit kinderdermatologie, voor Prof. dr. Maria Garmyn huidtumoren, voor prof. dr. An Van Laethem lasertherapie en dermatochirurgie, voor prof. dr. Petra De Haes systeem-en slijmvliespathologie, voor dr. Tom Hillary psoriasis, voor dr. Francisca Castelijns atopisch eczeem en vulvaire pathologie en voor dr. Sara Huygens haarpathologie. (https://www.uzleuven.be/nl/dermatologie/specialisten-dermatologie)

Verder is er dus ook nog de algemene raadpleging dermatologie, waar alle supervisoren samen de assistenten superviseren.

Er zijn momenteel 22 assistenten aan het werk op dermatologie. Het is dus normaal dat nog andere assistenten aanwezig zijn op het EB-spreekuur.

Wanneer, hoe en waarom koos je voor dermatologie?

Dat gebeurde eigenlijk tamelijk vroeg en gemakkelijk. Ik heb er niet moeten over nadenken. Ik deed al extra stages op vrijwillige basis tijdens de masteropleiding. En ik voelde snel: dermatologie is echt mijn ding en maakt mij oprecht gelukkig.

Wat is je ervaring met EB? Denk je dat je ooit een echte EB-specialist kan of wil worden?

EB is een heel moeilijke ziekte. De zorg is complex. We voelen ons soms ook machteloos.

Het is wel fantastisch dat dit multidisciplinair team bestaat en ik hoop dat ik nog de kans krijg om deel te nemen aan het multidisciplinair spreekuur. Er is tijd voor langere gesprekken, voor overleg met de collega’s van het team zoals de verpleegkundigen, de tandarts, de voedingsdeskundige, de psycholoog enz. om samen een oplossing te zoeken en een correct behandelingsplan op te stellen.   

Dankjewel Celine. Het was een heel leerrijk en aangenaam gesprek met zo’n gelukkige dermatologe-in-spe!

EB-spreekuur, UZ Leuven, 11 februari 2020